Η ποσότητα και η ποιότητα που καλύπτεται η βασική ανάγκη για ξεκούραση κρύβεται πίσω από τις πιθανότητες για τη νευροεκφυλιστική νόσο που αποτελεί το 60% των περιπτώσεων ανοίας.
Το μέτρον άριστον αποδεικνύεται σωτήριο για τη γνωστική λειτουργία, με το αρχαίο ρητό να βρίσκει εφαρμογή τη φορά αυτή στη διάρκεια του ύπνου.
Σύμφωνα με την έρευνα της Σχολής Ιατρικής του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον που δημοσιεύεται στο Brain, οι πολλές και ελάχιστες ώρες ύπνου επιταχύνουν τη γνωστική εξασθένιση ασχέτως παραγόντων που σχετίζονται με τα συμπτώματα της πρώιμης νόσου του Αλτσχάιμερ, κυριότερη αιτία γνωστικής έκπτωσης στους ηλικιωμένους% που αφορά το 7. των περιπτώσεων άνοιας.
Για να καταλήξουν στις αποκλειστικές του ύπνου, οι ερευνητές άντλησαν στοιχεία για 100 ασθενείς από μία δεξαμενή εθελοντών σε μελέτες για τη νευροεκφυλιστική του Κέντρου Έρευνας για τη Νόσο Αλτσχάιμερ ”Charles F. and Joanne Knight” του Πανεπιστημίου, των οποίων η γνωστή λειτουργία παρακολουθούσε επί 4,5 χρόνια. Οι 89 είχαν ήδη ήπια γνωστική εξασθένιση.
Σημειώνεται ότι οι εθελοντές υποβάλλονταν σε κλινικές και γνωστικές εξετάσεις καθώς και αιματολογικούς ελέγχους για το γονίδιο APOE4, έναν τύπο της απολιποπρωτεΐνης Ε (APOE) που συνδέεται με την πρώτη έναρξη της νόσου των Αλτσχάιμερ ενώ για την προκείμενη μελέτη συνελέγησαν δείγματα υγρών για τον υπολογισμό της συγκέντρωσης. πρωτεϊνών της νόσου Αλτσχάιμερ. Παράλληλα, κάθε συμμετέχοντας κοιμήθηκε με ένα μικροσκοπικό ηλεκτροεγκεφαλογράφο (EEG) δεμένο στο μέτωπό του για τέσσερις έως έξι νύχτες ώστε να καταγραφεί η δραστηριότητα του εγκεφάλου κατά τη διάρκεια του ύπνου.
Λιγότερες από 5,5 και περισσότερες από 7,5 ώρες ύπνου αποδείχθηκαν μοιραίες για την ακεραιότητα της γνωστικής ικανότητας, σε αντίθεση με όσους κοιμούνταν στην ενδιάμεση διάρκεια, η γνωστική λειτουργία των παραμείνουν σταθερή.
Η παραπάνω μη γραμμική σχέση μεταξύ των δύο μεταβλητών διατηρήθηκε σε όλα τα στάδια ύπνου, συμπεριλαμβανομένου του σταδίου REM (rapid eye movement – γρήγορη κίνησης ματιών) κατά το οποίο βλέπουμε τα όνειρα αλλά και μετά τη συνεκτίμηση παραγόντων που επηρεάζουν τον ύπνο και τη γνωστική ικανότητα όπως η ηλικία, το φύλο, τα επίπεδα των παθολογικών πρωτεϊνών της νόσου Αλτσχάιμερ και την παρουσία της APOE4.
Ωστόσο, η μελέτη δεν υποδεικνύει ότι κάποιος που χρειάζεται περισσότερες ώρες ύπνου για να ξεκουραστεί ή και λίγες ακόμη πρέπει να προσαρμοστεί στον χρόνο των ευρημάτων. Τα συμπεράσματα υπογραμμίζουν πως η ποιότητα του ύπνου είναι η κίνηση που θωρακίζει το μυαλό και όχι η διάρκεια, όπως διευκρινίζει ο Καθηγητής Νευρολογίας Δρ David Holtzman.
Έτσι, για όποιον ταλαιπωρείται από διαταραχές του, υπάρχουν εύκολες τεχνικές για να τις ξεπεράσει.
«Παραμένει αναπάντητο αν μπορούμε να παρέμβουμε για να βελτιώσουμε τον ύπνο ανά περίπτωση, όπως με την αύξηση της διάρκειας σε όσους κοιμούνται λίγο κατά μία ώρα που πούμε, και αν αυτό θα προστατεύσει τη γνωστική ικανότητα. Απαιτούνται περαιτέρω έρευνες για να δοθεί η απάντηση», κατέληξε ο επικεφαλής ερευνητής Δρ Brendan Lucey, Επίκουρος Καθηγητής Νευρολογίας και διευθυντής στο Κέντρο Ιατρικής του Ύπνου της Ουάσιγκτον.
ygeiamou.gr
