Τον τελευταίο καιρό ο Σπύρος Μπιμπίλας είναι στο επίκεντρο της δημοσιότητας καθώς έχει κληθεί, ως πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, να διαχειριστεί ένα κομμάτι της κρίσης που έφεραν στο θέατρο οι καταγγελίες για σεξουαλικές παρενοχλήσεις και βιασμούς.
Χθες βρέθηκα καλεσμένος στην Ελεωνόρα Μελέτη και αναφέρθηκε στο περιστατικό που ως παιδί τον σημάδεψε και 60 χρόνια μετά δεν μπορεί να το ξεχάσει.
«Ένα περιστατικό μου έχει κοστίσει πάρα πολύ. Όταν ήμουν μικρό παιδάκι, με είχε στείλει η μαμά μου να αγοράσω ψωμί από την γωνία. Την ώρα που το κρατούσα. Είναι κάτι που με βασανίζει. Πέρασε ένα παιδί με καρότσι και μου ζήτησε να του δώσω λίγο και δεν του έδωσα. Από τότε με έχει στιγματίσει. Το θυμάμαι κάθε φορά» είπε συγκινημένος,.
«Φοβήθηκα μην μου πει η μαμά μου γιατί έκοψα το ψωμί. Αυτήν την εικόνα δεν μπόρεσα να την ξεπεράσω ποτέ. Έχει γίνει πριν από 60 χρόνια. Από αυτό που δεν έδωσα τότε, θέλω να δίνω τώρα» πρόσθεσε.
Ο Σπύρος Μπιμπίλας ετοιμάζει ένα λεύκωμα. «Ετοιμάζω ένα λεύκωμα που θα έχει τα πάντα. Ο κορονοϊός με βοήθησε να αρχειοθετήσω τη ζωή μου. Είμαι πολύ ευτυχισμένος άνθρωπος. Αυτό ονειρευόμουν. Δεν θα αφήσω το θέατρο παρά μόνο αν δεν μπορώ να κουνήσω τα πόδια μου» είπε.
Για τη δήλωση του συνηγόρου του Δημήτρη Κουφοντίνα Αλέξη Κούγια ότι είναι ένας μέτριος ηθοποιός ο Σπύρος Μπιμπίλας είπε: «Είμαι ένα μέτριος ηθοποιός με άπειρες ώρες στην υποκριτική τέχνη. Γελάει όλη η Ελλάδα. Γιατί να απαντήσω εγώ στη μετριότητα αυτής της δήλωσης; Έχω συγκινηθεί από την υποστήριξη που πήρα. Νιώθω τόσο γεμάτος και ευτυχής, παράλληλα με τη θλίψη που νιώθω γι αυτούς που κατηγορούνται».
«Γεννήθηκα μέσα στον θάνατο»
Ο γνωστός ηθοποιός τόνισε ότι ο θάνατος δεν τον φοβίζει, καθώς όπως είπε, γεννήθηκε μέσα σε αυτόν.
«Γεννήθηκα μέσα στον θάνατο. Μέσα σε ένα γραφείο κηδειών της προγιαγιάς μου που είχε χάσει 6 παιδιά. Ήταν ένας ήρωας απίστευτος. Έλεγε “μα δεν πεθαίνει και κανένας;”. Παίζαμε κρυφτό μέσα στα φέρετρα. Γαλουχήθηκα μέσα σε αυτό. Κατάλαβα ότι αυτό είναι κάτι φυσιολογικό» είπε.
Και συνέχισε: «Είμαι κατά των νεκροταφείων. Πιστεύω ότι αυτά πρέπει να είναι χώροι αναψυχής. Έχω αφήσει εγγράφως που θα πάει η στάχτη μου. Σε ένα μικρό εκκλησάκι στον Προφήτη Ηλία στη Γλυφάδα και από πάνω θέλω να μου βάλουν ένα δεντράκι, μία αροκάρια».
