Πολλές φορές παρατηρούμε τα παιδιά να μιλάνε στον εαυτό τους, σα να συζητάνε με έναν αόρατο φίλο, ειδικά όταν παίζουν, πράγμα που μας κάνει να αναρωτηθούμε εάν αυτή η συμπεριφορά είναι φυσιολογική.

Στην πραγματικότητα είναι μια συνηθισμένη συμπεριφορά και παρατηρείται κυρίως στα παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών. Ωστόσο μερικά παιδιά μιλάνε μόνα τους μέχρι και την εφηβεία. Η ηλικία εξαρτάται από τη γνωστική ωριμότητα ή από το εάν υπάρχουν ή όχι αδέλφια. Ο τελευταίος μάλιστα παράγοντας επηρεάζει πολύ τα παιδιά, γιατί όταν είναι μόνα τους, τείνουν να παίζουν και μόνα τους, χρησιμοποιώντας τη φαντασία τους.

Το να μιλάνε στον εαυτό τους δεν είναι κάτι ανησυχητικό, αντιθέτως πολλές φορές τονώνει την ψυχική τους υγεία. Μάλιστα σύμφωνα με μια νέα μελέτη στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το να μιλάει ένα παιδί μόνο του, βοηθάει τη συγκέντρωσή του και την ανάπτυξή του. Επίσης η συγκεκριμένη συμπεριφορά συμβάλει στην ανάπτυξη των κοινωνικών  δεξιοτήτων, στην εκπαίδευση της γλώσσας και στην τόνωση της δημιουργικότητας.

Τι να κάνετε. 

Αν δείτε το παιδί σας να μιλάει στο παιχνίδι του μην γίνετε απότομοι, λέγοντάς του ότι δεν είναι πραγματικό πρόσωπο. Αντίθετα παίξτε μαζί του, συμμετέχοντας ενεργά στον διάλογο, διδάσκοντάς του σταδιακά την διαφορά ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό.

Πότε να ανησυχήσετε

Αν διαπιστώσετε ότι το παιδί σας συζητάει με τον εαυτό του πολύ πιο συχνά από ότι παλαιότερα, παρατηρήστε αν αυτό συμπίπτει χρονικά με κάποιο τραυματικό γεγονός, όπως ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου. Επίσης εάν το μικρό σας απομονώνεται από τα υπόλοιπα παιδάκια, τότε είναι μια καλή στιγμή να συζητήσετε μαζί του αλλά και να απευθυνθείτε σε έναν ειδικό για να σας συμβουλεύσει.

Τέλος θα πρέπει να σημειωθεί πως τα παιδιά που έχουν φαντασία και τη χρησιμοποιούν για να παίξουν, είναι απολύτως χαρούμενα και φυσιολογικά παιδιά.