Η Ιωάννα Παλιοσπύρου, στην πρώτη της τηλεοπτική συνέντευξη, στην Κατερίνα Καινούργιου, συγκλόνισε με την εξομολόγησή της για τον εφιάλτη που βίωσε μετά την επίθεση με βιτριόλι που δέχτηκε τον Μάη του 2020 και πώς άλλαξε η ζωή της για πάντα.
«Από την πρώτη μέρα για μένα ήταν το ερωτηματικό: «Γιατί έχω δεχτεί αυτή την επίθεση»; Στη δίκη εκείνη επέλεξε να μην έρθει. Έχει μια στάση που δεν δείχνει ίχνος μεταμέλειας. Κρατά μια απόσταση σαν να μην την αφορά.
Στην εκπομπή της Κατερίνας Καινούργιου στον Alpha έδωσε συνέντευξη η Ιωάννα Παλιοσπύρου, η νεαρή κοπέλα που συγκλόνισε το πανελλήνιο με την επίθεση που δέχθηκε με βιτριόλι στην Καλλιθέα ενώ πήγαινε στη δουλειά της. Η Ιωάννα μίλησε για την κατάσταση της υγείας της, τη δράστιδα που δεν πρροσήλθε στο δικαστήριο και τις εφιαλτικές στιγμές όταν αντίκρυσε τον εαυτό της λίγο πριν βγει από το νοσοκομείο.
Στην ερώτηση τι θα ήθελε να ρωτήσει τη δράστιδα η Ιωάννα Παλιοσπύρου είπε: «Ηταν από την αρχή που έχει συμβεί όλη αυτή η επίθεση, από την πρώτη μέρα, το μεγαλύτερο ερωτηματικό. Το "γιατί" έχω δεχτεί αυτή την επίθεση. Γιατί κάποιος να μου κάνει αυτό το κακό. Ήταν μεγάλη απογοήτευση για μένα και προσβολή, αλλά όχι μόνο για μένα γιατί μαζί με μένα έχουν ταλαιπωρηθεί πάρα πολλοί άνθρωποι. H επίθεση έγινε σε μένα αλλά οι συνέπειές της έχουν αντίκτυπο και στην οικογένειά μου, και στους φίλους μου, και στο εργασιακό μου περιβάλλον. Ενώ όλοι ήμασταν εκεί, όλη η οικογένειά μου και οι άνθρωποι που με στηρίζουν αυτό το διάστημα, εκείνη επέλεξε να μην έρθει.
Δεν γνωρίζω αν θα παρευρεθεί στο επόμενο δικαστήριο. Όμως μέχρι στιγμής έχει μία στάση που δεν δείχνει ίχνος μεταμέλειας. Δεν δείχνει να έχει κατανοήσει τι έχει κάνει και το πόσο σοβαρό είναι αυτό. Κρατάει μία απόσταση από όλο αυτό σαν να μην την αφορά. Οι περισσότεροι από τους δικούς μου ανθρώπους αναρωτήθηκαν αν το αντέχω να εμφανιστώ στη δίκη. Όμως για μένα ήταν μονόδρομος γιατί θεωρώ ότι το οφείλω στον εαυτό μου και θεωρώ ότι θα με βοηθήσει το να βρίσκομαι εκεί, να καταλάβω. Και να το ξεπεράσω όλο αυτό το σοκ που έχω υποστεί και να μπορέσω να προχωρήσω παρακάτω, ψυχολογικά. Ενώ με επιβαρύνει είναι και ένας τρόπος που θα με βοηθήσει να πιστέψω ότι έχω κάνει αυτό που πρέπει για να βοηθήσει τον εαυτό μου να προχωρήσει παρακάτω» είπε η Ιωάννα.
Ιωάννα Παλιοσπύρου: «Λυπάμαι που δεν βρίσκει το θάρρος να αντιμετωπίσει τις συνέπειες των πράξεών της»
Για το αν δυσκολεύτηκε με τόσο κόσμο στο δικαστήριο είπε: «Ετσι κι αλλιώς ήταν για μένα δύσκολο, γιατί είμαι πάρα πολλούς μήνες στην απομόνωση και μακριά από τον κόσμο. Οπότε ήταν γενικά ένα σοκ για μένα να βρεθώ με τόσο κόσμο πόσω μάλλον όταν ξέρω ότι όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα πάνω μου, ότι όλοι με κοιτάνε δημοσιογράφοι και κάμερες. Προσπάθησα να το διαχειριστώ με ψυχραιμία. [...] Η αλήθεια είναι ότι είχα τη διάθεση να μιλήσω στους δημοσιογράφους γιατί ξέρω ότι ο κόσμος περιμένει να πω κάτι, να πω μία κουβέντα. Δεν κατάφερα να το κάνω κατά την είσοδό μου όφειλα να τοποθετηθώ κατά την ώρα που τελείωσε η δίκη να τοποθετηθώ πάνω στην απουσία της κατηγορουμένης».
Αυτό που έχω να πω είναι ότι εγώ θα είμαι σε κάθε δικάσιμο εκεί. Λυπάμαι που δεν βρίσκει το θάρρος να αντιμετωπίσει τις συνέπειες των πράξεών της και να αναλάβει τις ευθύνες της, αλλά νομίζω ότι με αυτή τη συμπεριφορά μόνο τη θέση της επιβαρύνει γιατί αποδεικνύει ξανά και ξανά και κάθε φορά που δεν θα έρχεται το ότι είναι αμετανόητη».
Για τη δημοσίευση των σκληρών φωτογραφιών της από το χειρουργείο η Ιωάννα είπε: «Δέχομαι πάρα πολλά μηνύματα στα social για τον πόνο και για αυτό που έχω τραβήξει. Έχω προσπαθήσει να το εξηγήσω πάρα πολλές φορές, ξέρω όμως ότι επειδή ο καθένας δεν έχει γνώση και δεν καταλαβαίνει ίσως τι σημαίνει ένα διαβρωτικό και καυστικό υγρό. Κάποιοι νομίζουν ότι έχω κάποια εγκαύματα και έχω τραυματίστηκε και σε λίγο καιρό θα είμαι καλά. Στην προσπάθειά μου να εξηγήσω το εύρος της ζημιάς, ότι είναι κάτι το οποίο δεν διορθώνεται και δεν αποκαθίσταται, προσπάθησα με την εικόνα να δώσω στους ανθρώπους να καταλάβουν ακριβώς πόση ζημιά έχει γίνει και πόσο δύσκολη είναι η αποκατάσταση.
«Η μητέρα μου έπρεπε να βρίσκει το θάρρος να βλέπει τη εικόνα μου στο νοσοκομείο - Αφόρητοι οι πόνοι»
Για το πότε είδε τον εαυτό της μετά την επίθεση είπε: «Πολλές φορές είχα ρωτήσει τη γιατρό μου να μου εξηγήσει τι μου έχει συμβεί, αλλά όταν είδα τις φωτογραφίες από τα χειρουργεία μου τότε κατάλαβα πόσο δύσκολο ήταν εκείνη να μου δώσει να καταλάβω το μέγεθος και το βάθος αυτής της ζημιάς. Και την προσπάθειά της σαν γιατρός για να αποκαταστήσει τη βλάβη και να πετύχουν όλα τα μοσχεύματα. Το δεύτερο που σκέφτηκα αμέσως είναι η μητέρα μου. Ότι έπρεπε να βρίσκει το θάρρος να τις αντιμετωπίζει γιατί αυτή ήταν η εικόνα μου πλέον στο νοσοκομείο και εκείνη το ήξερε εγώ δεν το ήξερα και έπρεπε να βρίσκει το κουράγιο μπροστά μου να φέρεται φυσιολογικά και να με κάνει να αισθάνομαι ήρεμη. Και το τρίτο είναι ότι κατάλαβα πόσο πολύ κοντά έφτασα το θάνατο και συνειδητοποίησα πόσο τυχερή είμαι που σώθηκα και δυστυχώς κάθε φορά συνειδητοποιώ ότι δεν θα μπορέσω ποτέ ξανά να είμαι όπως ήμουν».
«Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας μου δεν είχα δει καθόλου την εικόνα μου, δεν είχα δει ούτε το πρόσωπό μου, ούτε τα χέρια μου, το σώμα μου. Όταν έπρεπε να κάνω αλλαγές στο σώμα μου, γυρνούσα το κεφάλι για να μην τα αντικρίσω. Πλησίαζε όμως η ώρα του εξιτηρίου οι ψυχίατροι και οι ψυχολόγοι με πίεζαν να κάνω την κίνηση να δω τον εαυτό μου. Ενιωθα πάντα ότι δεν είμαι έτοιμη, δεν ήθελα να το αντικρίσω. Ήταν όμως ένα βήμα που έπρεπε να κάνω πριν φύγω από την ασφάλεια του νοσοκομείου. Οπότε έγινε λίγες μέρες πριν βγω με βοήθησε η γιατρός μου να δω κάποιες πρώτες φωτογραφίες από τα χειρουργεία, για να μπορέσει να μου εξηγήσει και να κατανοήσω τι έχει γίνει. Τι θα είναι αυτό που θα αντικρίσω, γιατί θα είναι έτσι αυτό που θα αντικρίσω. Έγινε πολύ σταδιακά και προσεκτικά. Ήταν πάρα πολύ δύσκολο για μένα. Δεν νομίζω ότι κάποιος μπορεί να προετοιμαστεί για αυτό ή να το αντιληφθεί. Μου πήρε πολύ καιρό να καταλάβω ότι δεν θα ξαναδώ την εικόνα μου όπως την ήξερα. Ο σωματικός πόνος πάντα ξεχνιέται ο ψυχικός πόνος είναι που δεν ξεπερνιέται.
Οι πόνοι είναι αφόρητοι κάθε φορά που πρέπει να κάνω μία θεραπεία ένα χειρουργείο ή κάτι ενέσιμο οτιδήποτε. Είχα περάσει μία πολύ δύσκολη περίοδο μέσα στο νοσοκομείο ήταν αμέτρητες φορές που λύγισα. Ζητούσα πάντα η γιατρός μου να ναι εκεί γιατί έχω μαζί της εμπιστοσύνη.
Στο χειρουργείο προσπαθούσα να δώσω κουράγιο στον εαυτό μου και αυτό που σκεφτόμουν την ώρα που με μετέφεραν είπα ok δεν έχεις τίποτα να φοβάσαι, το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί είναι να πεθάνεις, το οποίο είναι το ίδιο για σένα με την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι. Είναι το ίδιο ααν να έχεις πεθάνει αυτή τη στιγμή, οπότε μη φοβάσαι».
«Ανέπαφη είμαι μόνο από τις γάμπες και κάτω αυτή τη στιγμή»
Για τη μητέρα της και την κατάστασή της σήμερα είπε: «Το στήριγμά μου στο νοσοκομείο ήταν η μαμά μου, τις πρώτες μέρες που το μόνο που θυμάμαι είναι πόνος και απελπισία, ήταν εκεί η μαμά μου και με πήρε αγκαλιά και μου είπε "μη φοβάσαι, θα πάνε όλα καλά και στηρίχτηκα πάνω στη δύναμη της μαμάς μου για να βρω και εγώ τη δύναμη να το αντιμετωπίσω. Την ημέρα της επίθεσης ήταν όλα πολύ φυσιολογικά δεν είχα την παραμικρή ιδέα ότι κάτι κακό θα συμβεί ήταν ένα όμορφο πρωινό όπως είναι ετοιμάστηκα μπήκα στο αυτοκίνητό μου για να πάω στη δουλειά μου τίποτα άλλο φυσιολογικά
Ίσως δεν έχει γίνει κατανοητό αλλά η ποσότητα ήταν τόσο πολύ μεγάλη που οι τραυματισμοί που έχω είναι σε όλο μου τον κορμό στα χέρια στο πρόσωπο και στο λαιμό μου. αλλά και από εκεί που χρειάστηκε να πάρουν το δέρμα για να μου καλύψουν όλα τα υπόλοιπα τραύματα. Ανέπαφη είμαι από τις γάμπες και κάτω αυτή τη στιγμή. Αυτή την περίοδο είμαι στη δεύτερη φάση αποκατάστασης. Έχει τελειώσει η πρώτη φάση των βασικών χειρουργείων για να μπορώ να είμαι στη ζωή και αυτή την περίοδο ο οργανισμός ξεκουράζεται. Επιβάλλεται να κάνω κάποιες καθημερινές θεραπείες και περιποίησης των μοσχευμάτων με κρέμες και θεραπευτικά μασάζ γιατί τα μοσχεύματα εάν δεν τα περιποιηθώ και δεν τα περιποιούμαι σε καθημερινή βάση θα χάσουν την όψη που έχουν, θα σκληρύνουν και δεν πρέπει. Στη δεύτερη φάση θα ξεκινήσω πάλι χειρουργεία, άλλες διαδικασίες για να αποκαταστήσουμε τα σημεία που δεν έχουν πάει καλά. Η μάσκα αυτή σε πιέζει είναι ο ρόλος της είναι θεραπευτικός, με πιέζει ώστε να θεραπευτούν οι ουλές και να μπορέσει το δέρμα να σταθεροποιηθεί».
Για τον 40χρονο: «Αυτόν τον άνθρωπο δεν τον ξέρω, δεν ξέρω την όψη του, δεν τον έχω συναντήσει»
Για τον άνδρα που φέρεται να είναι η «πέτρα του σκανδάλου» η Ιωάννα ήταν «κάθετη»: «Καλό θα είναι να εξετάζουμε αυτά που δηλώνουμε γιατί η υπόθεση είναι πολύ σοβαρή. Να έρθει στο δικαστήριο και να πει την αλήθεια, αυτά που πραγματικά ξέρει, την αλήθεια, και να βοηθήσει να διαλευκανθεί η υπόθεση. Αυτόν τον άνθρωπο δεν τον ξέρω, δεν ξέρω την όψη του, δεν τον έχω συναντήσει, ποτέ δεν είχα καμία σχέση μαζί του και είναι άσχημο να μιλάμε για ερωτική αντιζηλία διότι δεν υπάρχει καμία σχέση με αυτό τον άνθρωπο. Εκτός από τα μηνύματα που έχουν βγει στη δημοσιότητα δεν υπήρξε καμία άλλη επαφή με το συγκεκριμένο κύριο.
Δεν ξέρω αν έχει γίνει κατανοητό ότι όλα τα μηνύματα που έχουν δει το φως της δημοσιότητας και υπάρχουν στη δικογραφία έχουν γίνει από τις δύο πλευρές προς εμένα. Δεν έχω ενοχλήσει ποτέ κανέναν από τους δύο προσπάθησα να είμαι ευγενική και με τους δυο, και ήμουνα ειλικρινής και με τους δύο και δεν κατάλαβα ποτέ για ποιον λόγο έχω εμπλακεί.
Εκείνη ήξερε ότι εγώ δεν έχω καμία σχέση με εκείνον, γιατί με παρακολουθούσε και της το είχα πει. Η μόνη επαφή που είχαμε με τη δράστιδα ήταν μία φορά το χρόνο ή κάθε δύο χρόνια σε κάποιο φιλικό σπίτι σε μία γιορτή. Δεν ήμασταν φίλες, δεν βγαίναμε έξω, δεν είχαμε επικοινωνία».
Αναφορικά με το γεγονός ότι ζητήθηκε εξαίρεση γυναικών από το σώμα ενόρκων η Ιωάννα είπε: «Είναι δικαίωμά του συνήγορου να κάνει τις εξαιρέσεις των γυναικών με βάση το νόμο, εγώ πιστεύω ότι η δικαιοσύνη δεν είναι θέμα φύλου, δεν έχει να κάνει με άντρες και γυναίκες. Ως γυναίκα θύμα πιστεύω ότι η κίνηση έχει κάποια στοιχεία σεξισμού και ρατσισμού. Αλλά η υπόθεση έχει αγγίξει όλο τον κόσμο, ανεξαρτήτως φύλου και πιστεύω ότι οι ένορκοι είτε είναι άντρες είτε γυναίκες από τη διαδικασία της δίκης και από τη δικογραφία θα πράξουν σωστά».
Για τη συμπαράσταση που έχει δεχθεί είπε: «Αγάπη έχω εισπράξει από την αρχή αυτής της επίθεσης, από τις μέρες που ήμουνα στο νοσοκομείο. Παίρνω δύναμη από την αγάπη και μου δίνει κουράγιο να σταθώ στα πόδια μου όταν δεν έχω δυνάμεις για να το πολεμήσω και να το προσπαθήσω. Η συμπαράσταση με κάνει να μη φοβάμαι. Το πιο άσχημο συναίσθημα, πέρα από τον πόνο που είναι σημαντικός, είναι ο φόβος. Ένα τεράστιο συναίσθημα φόβου το καταπολεμώ λόγω της συμπαράστασης και της αγάπης του κόσμου.
«Φοβάμαι ότι υπάρχει συνεργός και βρίσκεται ελεύθερος εκεί έξω»
Για την ύπαρξη συνεργού η Ιωάννα είπε: «Με έχουν ενημερώσει ο δικηγόρος μου ότι η αστυνομία εξετάζει το ενδεχόμενο ύπαρξης συνεργού και με τρομάζει η σκέψη ότι μπορεί να υπάρχει και να κυκλοφορεί ελεύθερος εκεί έξω ένας συνεργός. Κάθε φορά που ακούω ότι υπάρχει ένα περιστατικό επίθεσης με βιτριόλι ξαναζώ όλο τον πόνο από την αρχή και είναι θα πρέπει. Η πολιτεία να λάβει μέτρα να κατασταλούν οι πράξεις μιμητισμού.
Εχουν επικοινωνήσει μαζί μου πάρα πολλοί άνθρωποι αντίστοιχα προβλήματα από όλο τον κόσμο έχω μιλήσει προσωπικά και με την κυρία Κούνεβα που υπήρξε θύμα ενός τέτοιου εγκλήματος. Θέλω να την ευχαριστήσω γιατί με δική της πρωτοβουλία ήρθαμε σε επαφή, συναντηθήκαμε και με συμβούλεψε. Εξήγησε πάρα πολλά πράγματα που εγώ ίσως δεν αντιλαμβανόμουν για το δικό της γολγοθά και θέλω να την ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου που μου έχει σταθεί σε αυτό».
Για την ποινή της δράστιδος είπε: «Είναι σοκαριστικό για μένα το ότι σύμφωνα με τους γιατρούς εγώ έχω μπροστά μου ακόμα μία δεκαετία χειρουργείων και ταλαιπωρίας για να μπορέσω να αποκαταστήσω ως ένα βαθμό τη βλάβη που έχω πάθει και την υγεία μου, ενώ η δράστιδα θα βγει πολύ νωρίτερα. Δυστυχώς έτσι είναι το νομικό πλαίσιο. Αυτό που με τρομάζει ακόμα περισσότερο είναι ότι μέσα σε αυτά τα χρόνια δεν ξέρω αν τελικά θα έχει κατανοήσει το κακό που έχει προκαλέσει και αν θα το έχει μετανιώσει αυτό. Η συμπεριφορά της και η παθητική στάση που κρατάει αυτό το διάστημα μου δίνει να καταλάβω ότι δεν έχει κατανοήσει τι έκανε. Και κανένας από το περιβάλλον της δεν έχει επικοινωνήσει μαζί μου, καμία επαφή».
«Φυσικά και κάποιες φορές με καταλαμβάνει ο θυμός, αλλά ζητώ να τιμωρηθεί όπως της αξίζει. Έχω αναθεωρήσει πολλ΄αμετ΄ατην επίθεση. Τις αξίες μου όχι, έχω λάβει στήριξη και αγάπη και έχω καταλάβει τη σημασία έστω και του «όλα θα πάνε καλά», «εμείς είμαστε εδώ για να σε στηρίξουμε», θέλω να βρω τρόπους να το γυρίσω πίσω, έχω καταλάβει ότι όταν μοιράζεις αγάπη γίνεσαι πιο πλούσιος. Θα κρατήσει χρόνια η διαδικασία της αποκατάστασης».
