Επικαιρότητα:

Μαρία Ηλιάκη: Όλα αυτά τα χρόνια που ζούσαμε μαζί την αρρώστια με έκαναν άλλο άνθρωπο

08 Φεβ. 2017 - 05:24 | Show Biz
Μαρία Ηλιάκη: Όλα αυτά τα χρόνια που ζούσαμε μαζί την αρρώστια με έκαναν άλλο άνθρωπο

Η εξομολόγηση της Μαρίας Ηλιάκη στην Ελένη Μενεγάκη: «Ακόμα το παλεύω»

Ιδιαιτέρως φορτισμένη συναισθηματικά η συνέντευξη που έδωσε η Μαρία Ηλιάκη στην Ελένη Μενεγάκη το μεσημέρι της Τρίτης. Η παρουσιάστρια του Alpha λίγο πριν νιώσει έτοιμη να μιλήσει για το χωρισμό της με τον Νεκτάριο Γαλίτη, εξομολογήθηκε στην Ελένη Μενεγάκη για την απώλεια της μητέρας της:

«Νομίζω πως ειδικά η απώλεια της μαμάς δεν συνηθίζεται ποτέ. Εμένα μου έκανε μεγάλο κακό στη ζωή μου που έφυγε έτσι όπως έφυγε. Κι όλα αυτά τα χρόνια που ζούσαμε μαζί την αρρώστια με έκαναν άλλο άνθρωπο. Πολύ κλειστή, πολύ μελαγχολική. Ήρθε και μου έκατσε σαν πέτρα αυτή η απώλεια. Ακόμα το παλεύω. Είναι κάποιες φορές, πολλές μέσα στη μέρα που μου λείπει πολύ. Γιατί είχαμε και μια πολύ περίεργη σχέση με τη μάνα μου, ήμασταν πολύ στην κόντρα, αλλά πολύ αγαπημένες και ήταν το στήριγμα μου. Ήταν ο σάκος του μποξ μου. Ήταν όλα.»

«Αναρωτιόμουν αν η πολύ στενή σχέση και αυτό όλο που μπορείς να πάρεις από τη μαμά σου, σε άφησε να μείνεις λίγο πίσω στο κομμάτι της σχέσης;» ρώτησε η Ελένη Μενεγάκη μεταξύ άλλων, και η Μαρία Ηλιάκη παραδέχτηκε πως τα χρόνια που η μητέρα της ήταν άρρωστη και έπειτα ο θάνατος της, την απορρόφησαν συναισθηματικά…

«Ναι. Με ένα τρόπο πιστεύω έτσι όπως σκέφτομαι τη ζωή λίγο προς τα πίσω, ότι αυτή η 8ετία, μαζί της ασθένειας και του θανάτου της μαμάς μου, ήταν 8 «χαμένα» χρόνια για μένα, χαμένα συναισθηματικά, στο κομμάτι το προσωπικό.

Όσο για το αν αισθάνθηκε την ανάγκη να είναι με έναν άνθρωπο μαζί μετά την απώλεια της μητέρας της, η Μαρία Ηλιάκη απάντησε: «Νομίζω ότι είναι πάρα πολύ φυσιολογικό, όταν φεύγει ένα στήριγμα από δίπλα σου, το οποίο είναι η μητέρα, να θέλεις έναν άνθρωπο να στηριχτείς, να πεις ότι έχω κι εγώ κάποιον και είναι δίπλα μου. Αυτή την ανάγκη την ένιωθα και όταν η μαμά μου ζούσε και περνούσαμε αυτή την κατάσταση. Δηλαδή είχα ανάγκη ανθρώπους γύρω μου, όχι μόνο έναν σύντροφο. Είχα ανάγκη κι από καλούς φίλους. Τους έψαχνα, τους αναζητούσα. Είχα. Δόξα τω Θεώ.»