Ο πρώην παίκτης πλέον του survivor Γιώργος Χρανιώτης εκμυστηρεύτηκε για πρώτη φορά για την ακραία πείνα κατά τη διάρκεια του Survivor και πως αυτή τον έκανε να σκέφτεταιορισμένες φορές. Ο συνάδελφος του Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης που στο παρελθόν είχε παρουσιάσει το Survivor, τον είχε προειδοποιήσει να φάει, κι έτσι εκείνος πριν μπει άφησε τη διατροφή και έβαλε μερικά κιλά.
«Έβλεπα παραστάσεις πριν φύγω. Είδα τον Μαρκουλάκη και με το που με είδε μου λέει «Φάε γιατί θα πεινάσεις πολύ!». Εγώ δεν μπορούσα να φανταστώ αυτές τις ακραίες συνθήκες πείνας, αλλά εμπιστεύτηκα τα μάτια του. Είχα ξεκινήσει διατροφή, αλλά πήγα το ίδιο βράδυ και έφαγα. Έχασα 17 κιλά. Κάποια στιγμή είχα τρομάξει. Γύρω στο Μερτζ, πρέπει να ήμουν 73 κιλά, τα οποία δε τα θυμάμαι ούτε όταν ήμουν 16 – 17 χρονών. Ήμουν πάντα πάνω από 75. Συνήθως τα καλά μου κιλά ήταν 80-82. Εκεί μπήκα 89 γιατί ήθελα να έχω έξτρα. Και καλά έκανα. Είδαμε τον Σπαλιάρα πως είχε γίνει κάποια στιγμή» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γιώργος Χρανιώτης.
Η πείνα ήταν όμως τόσο μεγάλη που ο ηθοποιός αποκαλυπτει πως σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει την …τέχνη του προκειμένου να του βάλλουν έναν ορό.
«Πρέπει να τρώγαμε γύρω στις 300 θερμίδες την ημέρα στην αρχή. Ο Βασάλος λιποθύμησε. Δεν έκανε ότι λιποθύμησε. Θα πω κάτι που δεν το έχω ξαναπεί. Ήταν μια κρυφή μου σκέψη. Σκέφτηκα να υποκριθώ λιποθυμία. Και μάλιστα την ημέρα του Μερτζ. Δύο ήταν οι φορές της μεγάλης πείνας που δεν άντεξα: η μία ήταν με τον Μπο και ευτυχώς κέρδισε το έπαθλο ο Μπο και τραφήκαμε σε ένα κουίζ. Η άλλη ήταν όταν έπιασα έναν άνθρωπο και του είπα: «Νομίζω ότι θα κάνω ψεύτικη λιποθυμία για να πάω να μου βάλουν έναν ορό γιατί νομίζω θα πεθάνω. Δεν αντέχω άλλο. Δεν με είχε βοηθήσει ούτε η γιόγκα, ούτε ο διαλογισμός, ούτε η συζήτηση, ούτε το να είμαι με τον εαυτό μου. Έπρεπε να φάω. Κάποια στιγμή πρέπει να φας. Δεν υπάρχει κάτι άλλο. Πολλές φορές ξυπνούσα πριν το ξημέρωμα 4-5 το πρωί και δεν μπορούσα να ξανακοιμηθώ από την πείνα.
Όσο πιο πολύ πείναγα, τόσο πιο πολύ πείσμωνα. Είναι οξύμωρο. Στις προσευχές μου δεν ευχήθηκε ποτέ ούτε να φύγω, ούτε να με βγάλει ο κόσμος. Ευχόμουν να τα καταφέρω, να είμαι αρκετά δυνατός.»
