Ο λόγος για τον Γιώργο Κωνσταντίνου, ο οποίος μέσα από την αυτοβιογραφία του με τίτλο “Showtime”, εξομολογείται για πρώτη φορά την μάχη του με τον τζόγο. Ο δημοφιλής ηθοποιός του ελληνικού κινηματογράφου περιγράφει στο βιβλίο του τα εφιαλτικά βράδια που πέρασε εξαιτίας του εθισμού του, ενώ παράλληλα αφηγείται ποια ήταν η αρχή του κακού.
“Μου άρεσαν τα τυχερά παιχνίδια. Και, τελικά, μου έγινε ένα καταστροφικό πάθος που δεν μπόρεσα να ελέγξω. Δεν ήμουνα από τους τυχερούς παίκτες. Και ποιος είναι άλλωστε; Δεν πιστεύω ότι μένει κανείς τυχερός για πολύ. Εξ ου και το ρητό “Πας παίζων, χάνει”. Ωστόσο, εγώ παραήμουν άτυχος. Στα παιχνίδια της πόκας, από τα επτά άτομα που παίζαμε συνήθως εκείνος που έφευγε σχεδόν πάντα πρώτος από το τραπέζι ήμουν εγώ” αναφέρει χαρακτηριστικά το απόσπασμα από την αυτοβιογραφία του ηθοποιού, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Espresso.
“Αργότερα, όταν το καζίνο μπήκε στην ζωή μου, άρχισαν να συμβαίνουν κάποια γεγονότα που με έκαναν να ψάξω, να μελετήσω την απαρχή της εξάρτησης και την παράλληλη πορεία της ζωής μου με τον τζόγο” εξομολογείται ο Γιώργος Κωνσταντίνου, ενώ μιλάει και για την εποχή που χρωστούσε σε τοκογλύφους “Είχα κάνει μια θεατρική παράσταση που με κατέστρεψε. Αναγκάστηκα να χρεωθώ σε τοκογλύφους. Προσπάθησα να ρεφάρω με δύο επόμενες δουλειές, αλλά και αυτές ήταν καταστροφικές. Φαινόμουν τελειωμένος. Όμως, ήμουνα και πολύ νέος ακόμα για να πέσει ο τίτλος “Τέλος”. Έπειτα δεν θα είχε γούστο γι' αυτόν που σκάρωνε το παιχνίδι να το τελειώσει στα γρήγορα. Είχα πολλά χρόνια μπροστά μου για να βασανιστώ, έτσι που να το κάνει απόλυτη ευχαρίστηση. Για ποιον μιλάω; Πιστεύω στην ύπαρξη του καλού και του κακού πνεύματος. Αλίμονο. Πιστεύω στον Θεό, με λίγα λόγια. Και πιστεύω ότι ο τζόγος, μαζί με το μίσος του πολέμου, είναι τα αγαπημένα, τα απόλυτα παιχνίδια του κακού”, εξηγεί, μεταξύ άλλων, ο αγαπημένος ηθοποιός.
