Στην εκπομπή Πάμε Δανάη! μίλησε η ψυχολόγος Σάντυ Κουτσοσταμάτη, δίνοντας συμβουλές για το πώς μπορούμε να διατηρήσουμε την ψυχική μας ηρεμία κατά τη διάρκεια του δεύτερου εγκλεισμού μας για φέτος λόγω κορoνοϊού.
«Όλη αυτή η συνθήκη δημιουργεί το αίσθημα αβεβαιότητας για την υγεία μας, αλλά και οικονομική αβεβαιότητα. Με το δεύτερο lockdown πηγαίνει αυτή η συνθήκη να μονιμοποιηθεί. Υπάρχουν τρόποι να θωρακιστούμε και να το διαχειριστούμε υπέρ μας», ανέφερε η κ. Κουτσοσταμάτη.
«Πρέπει να διαχωρίσουμε τη μοναξιά ως συναίσθημα από τη συνθήκη του είμαι μόνος. Μπορεί να έχουμε πλήθος ανθρώπων γύρω μας και να νιώθουμε μόνοι, ή το αντίθετο. Αυτό που το επηρεάζει είναι το κατά πόσο υπάρχει ουσιαστική συναισθηματική επαφή. Κατά πόσο επικοινωνώ ουσιαστικά με τους γύρω μου. Να πάρουμε το ρίσκο, να ανοιχτούμε περισσότερο στους ανθρώπους κοντά μας. Δεν γινόμαστε βάρος σε κάποιον που καταλαβαίνει ότι τον εμπιστευόμαστε, αλλά και αν συμβαίνει αυτό, μπορούμε να απευθυνθούμε σε κάποιον άλλο. Μπορούμε να ασχοληθούμε με τον εαυτό μας, να κρατήσουμε ένα ημερολόγιο να γράφουμε και να κατανοήσουμε τον εαυτό μας, αφού έχουμε χρόνο. Να έρθουμε πιο κοντά στις ανάγκες μας. Να καταλάβουμε τι χρειαζόμαστε. Πότε νιώθουμε μόνοι, ποιες δραστηριότητες μας βοηθούν, ποιους ανθρώπους θέλουμε κοντά μας», εξήγησε η ίδια.
«Πιστεύω ότι επειδή η δεύτερη καραντίνα μάς δίνει την αίσθηση της μονιμότητας μπορεί να είναι πιο δύσκολη. Είναι μια συνθήκη προσωρινή και δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό. Ό,τι και να γίνει θα το αντιμετωπίσουμε», συνέχισε η κ. Κουτσοσταμάτη.
«Τίποτα δεν είναι σίγουρο και δεν υπάρχει καμία βεβαιότητα στη ζωή μας. Πριν 3 μέρες βίωσα την απώλεια πολύ κοντινού μου προσώπου. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ζωή είναι ένα δώρο και να νιώθουμε ευγνωμοσύνη ακόμα και σε μια δύσκολη στιγμή. Αν σκεφτούμε το παρελθόν μας, υπάρχουν τρόποι μέσα μας και μπορούμε να τους ανακαλύψουμε εκ νέου για να το αντιμετωπίσουμε και αυτό που συμβαίνει τώρα», αποκάλυψε η ίδια συγκινημένη.
«Ό,τι και αν κάνουμε δεν έχει σημασία αν δεν είμαστε παρόντες στη στιγμή και αν δεν ζούμε το τώρα. Υπάρχει μια τεχνική που βοηθάει πολύ σε αυτό. Βάζουμε ένα λαστιχάκι στο χέρι μας και όταν σκεφτόμαστε κάτι αρνητικό για το μέλλον κοιτάμε στο χέρι μας και επανερχόμαστε. Ο φόβος συνδέεται με το θα, με όσα φοβόμαστε ότι μπορεί να γίνουν. Δεν ζούμε το τώρα όταν φοβόμαστε. Είμαστε στο μέλλον», εξήγησε η κ. Κουτσοσταμάτη.
«Να το δούμε και θετικά, ως ένα τρόπο που μπορούμε να ανακαλύψουμε καινούργια πράγματα. Πλέον η τεχνολογία είναι στα χέρια μας, βοηθάει πολύ. Μπορεί κάποιος να απευθυνθεί σε ειδικό, αλλά και να επικοινωνήσει με τους φίλους του, να “ανοιχτεί” παραπάνω. Είναι πολύ δυνατό εργαλείο», κατέληξε η κ. Κουτσοσταμάτη.
