Μήπως είστε διαρκώς σε επαγρύπνηση ώστε να μην ταράξετε τα συναισθήματα των άλλων; Ζητάτε συγγνώμη χωρίς να είναι απαραίτητο, ή σας κατακλύζει ανεξήγητο άγχος; Μπορεί στο βάθος, να αισθάνεστε ότι, δεν μπορεί κάποιος να σας αγαπήσει, πως είστε πολύ «δύσκολος».
Το συναίσθημα αυτό, ανάγεται στα παιδικά σας χρόνια. Τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει με μια μητέρα νάρκισσο, η οποία απαιτούσε τον διαρκή θαυμασμό τους και ακύρωνε τα αισθήματά τους, βιώνουν το διαρκές άγχος της απόρριψης, ακόμη και στην ενήλικη ζωή τους.
Μπορεί ως αποτέλεσμα, να εξαντλείστε στη δουλειά, προκειμένου να αποδείξετε την αξία σας ή να επενδύετε όλη σας την ενέργεια για τη συναισθηματική ευημερία των άλλων.
Πρόκειται για ένα συνηθισμένο μοτίβο. Οι άνθρωποι που μεγάλωσαν με μια μητέρα νάρκισσο, κάνουν θυσίες για τους άλλους.
Τα 8 σημάδια ότι ο ναρκισσισμός της μητέρας σας, επηρεάζει τις σχέσεις σας ως ενήλικας
- Αμφισβητείτε την προσωπική σας αξία μετά από κάθε σύγκρουση
- Δεν μπορείτε να θέσετε όρια
- Είστε το «καλό παιδί»
- Νιώθετε την ανάγκη να αποδεικνύετε την επιτυχία σας
- Δεν μπορείτε να βρείτε συναισθηματικά διαθέσιμους συντρόφους
- Δεν πιστεύετε τα κομπλιμέντα
- Φοβάστε την εγκατάλειψη και έχετε ορθώσει συναισθηματικά τείχη
- Νιώθετε υπεύθυνοι για τα συναισθήματα των άλλων
Αμφισβητείτε την προσωπική σας αξία μετά από κάθε σύγκρουση
Ένας άνθρωπος που έχει μεγαλώσει με μια μητέρα – νάρκισσο, καταλήγει να πιστεύει πως δεν είναι αρκετός.
Η αυτό – αμφισβήτηση φυτεύεται επειδή το άτομο δεν έχει μάθει να δίνει προτεραιότητα στις ανάγκες του.
Πρόκειται για ένα συνηθισμένο μοτίβο. Οι άνθρωποι που έχουν μεγαλώσει με μητέρα – νάρκισσο, νιώθουν μεγάλη ανάγκη να γίνονται αρεστοί. Θέλει προσπάθεια προκειμένου να απεγκλωβιστούν από τα κατάλοιπα των δυσμενών παιδικών εμπειριών.
Οι γονείς – νάρκισσοι απορρίπτουν ή ακυρώνουν τα συναισθήματα των παιδιών τους, με αποτέλεσμα αυτά, να αμφισβητούν την κρίση και την αντίληψή τους ακόμη και στην ενήλικη ζωή.
Δεν μπορείτε να θέσετε όρια
Τα όρια είναι μια έννοια άγνωστοι σε ανθρώπους που δεν έχουν μάθει να τα θέτουν,
Μία μητέρα που απαιτούσε όλη την προσοχή από τα παιδιά της και υποτιμούσε τις ανάγκες τους, έχει προκαλέσει σύγχυση στον καθορισμό των ορίων της δικής της ταυτότητας και αυτής των παιδιών.
Μπορεί ως αποτέλεσμα, τα παιδιά αυτά να έχουν γίνει ενήλικες που δεν ζητούν ποτέ καμία χάρη ή να αφήνουν τους άλλους να εκμεταλλεύονται την καλοσύνη τους.
Δεν νιώθουν καλά όταν λένε όχι.
Ειδικοί του ινστιτούτου Gottman, επισημαίνουν πως, οι υγιείς σχέσεις ευδοκιμούν όταν και τα δύο μέρη σέβονται ο ένας τα όρια του άλλου. Οι άνθρωποι που έχουν μεγαλώσει με γονείς – νάρκισσους, δεν καταφέρνουν να βάλουν όρια στις σχέσεις της ενήλικης ζωής.
Είναι δύσκολο για κάποιον να αποκτήσει τη δεξιότητα αυτή αργότερα στη ζωή του, είναι ωστόσο αναγκαίο, προκειμένου να καλλιεργήσει υγιείς σχέσεις που θα βασίζονται στην αμοιβαιότητα.
Είστε το «καλό παιδί»
Μία μητέρα – νάρκισσος, έχει την αξίωση όλα τα περιστρέφονται γύρω από τις δικές της επιθυμίες και τη διάθεσή της. Η δυναμική αυτή, διαμορφώνει στα παιδιά τον ψυχισμό του «καλού παιδιού». Ως ενήλικες, τα παιδιά αυτά θέλουν όλοι γύρω τους να είναι χαρούμενοι, ευχαριστημένοι και άνετοι, ακόμη και αν αυτό συνεπάγεται καταπίεση των δικών τους αναγκών.
Γι’ αυτό, στην ενήλικη ζωή τους, οι άνθρωποι αυτοί επωμίζονται περισσότερες ευθύνες από όσες μπορούν να διεκπεραιώσουν ή να νιώθουν διαρκώς την ανάγκη να ζητούν συγγνώμη.
Με το πέρασμα του χρόνου, η συμπεριφορά αυτή οδηγεί σε συναισθηματική και σωματική εξουθένωση.
Μπορεί οι άνθρωποι να γεμίζουν τύψεις όταν δεν μπορούν να διορθώσουν τα προβλήματα των άλλων ή να ικανοποιήσουν όλες τους τις ανάγκες. Ο φόβος αυτός ότι δεν είναι αρκετοί, αποδεκτοί ή επιθυμητοί, διατρέχει κάθε σχέση της ενήλικης ζωής.
Νιώθετε την ανάγκη να αποδεικνύετε την επιτυχία σας
Τα παιδιά των γονιών – νάρκισσων, διακρίνονται από την πίεση να διαπρέπουν στο σχολείο, στα αθλήματα και αργότερα στην καριέρα τους, στην αδιάλειπτη προσπάθεια της ζωής, να κερδίσουν την αποδοχή των γονιών.
Επιφανειακά, η τάση αυτή, ερμηνεύεται ως φιλοδοξία. Κάτω από αυτό όμως, βρίσκεται η ακόρεστη ανάγκη του μικρού παιδιού να κερδίσει τον θαυμασμό και την προσοχή της μητέρας.
Το πρόβλημα με το αδιάλειπτο κυνήγι της ευτυχίας είναι πως, ούτε ο έπαινος μπορεί να γεμίσει το κενό.
Ο άνθρωπος τρέχει διαρκώς να πετύχει τον επόμενο, πιο απαιτητικό στόχο.
Η αναγνώριση του μοτίβου αυτού, μπορεί να σας βοηθήσει να στρέψετε την προσοχή σας εκεί που πρέπει – όχι στην εξωτερική επιβεβαίωση, αλλά στην αποδοχή από τον εαυτό σας.
Δεν μπορείτε να βρείτε συναισθηματικά διαθέσιμους συντρόφους
Ο φαύλος κύκλος της προσπάθειας να ικανοποιήσουν τις ανάγκες ενός συναισθηματικά αχόρταγου συντρόφου, δεν κλείνει στην ενηλικίωση του ανθρώπου που έχει μεγαλώσει με έναν γονέα – νάρκισσο.
Αν ο γονιός, έδειχνε αγάπη μόνο όταν το παιδί πλησίαζε στο δικό του ιδανικό ή, ανάλογα με τις διαθέσεις του, ίσως ο ενήλικας αυτός, υποσυνείδητα να αναζητά την ίδια δυναμική και στις συντροφικές του σχέσεις.
Γίνεται ένα οικείο μοτίβο όπου, ο άνθρωπος είναι ευχαριστημένος με την ελάχιστη συναισθηματική επένδυση. Πολλοί άνθρωποι προσκολλώνται σε συναισθηματικά απόμακρους ή μη διαθέσιμους συντρόφους.
Μάλιστα, βαφτίζουν το δυσλειτουργικό αυτό μοτίβο ως «χημεία», αλλά δεν είναι παρά η ασυνείδητη επανάληψη του γνωστού από την παιδική ηλικία, συναισθηματικού μοτίβου.
Η Brené Brown έχει πει για τη συναισθηματική σύνδεση πως, το κυριότερο είναι «να νιώθουμε πως την αξίζουμε».
Αν το στοιχείο αυτό λείπει, θα καταλήξετε να αναζητάτε σχέσεις που επαναλαμβάνουν τις νοσηρές δυναμικές της παιδικής σας ηλικίας.
Δεν πιστεύετε τα κομπλιμέντα
Όταν μεγαλώνεις στη σκιά ενός γονιού – νάρκισσου, τα κομπλιμέντα σου κινούν υποψίες.
Όταν ο γονιός, προσφέρει τον έπαινο χειριστικά – για να ενισχύσει το «εγώ» του στον κοινωνικό του κύκλο, το παιδί μπορεί να αμφισβητεί τα καλά λόγια που εισπράττει από τους άλλους ή να θεωρεί πως υπάρχει πάντα ένας απώτατος σκοπός.
Πρόκειται για μια αντίδραση που προέρχεται από τον συσχετισμό του επαίνου με τη χειριστικότητα.
Ο άνθρωπος πρέπει να προσπαθήσει συνειδητά προκειμένου να αποδομήσει αυτή τη σύνδεση.
Φοβάστε την εγκατάλειψη και έχετε ορθώσει συναισθηματικά τείχη
Στο βάθος της ψυχής του, ένα παιδί που έχει μεγαλώσει με μητέρα – νάρκισσο, νιώθει βαθιά μοναξιά. Η αυθεντική συμπαράσταση και η συναισθηματική φροντίδα, είναι κάτι άγνωστο. Αυτό, οδηγεί στις παρακάτω συγκρούσεις:
Μπορεί να λαχταρά βαθιές, ουσιαστικές σχέσεις αλλά πάντα να κρατά τους άλλους σε απόσταση, λόγω του φόβου εγκατάλειψης ή ματαίωσης από τον σύντροφο.
Η ασυνέπεια στη συναισθηματική στήριξη, αργότερα στη ζωή εκδηλώνεται ως αμφιβολία και ανασφάλεια στις συντροφικές σχέσεις.
Οι άνθρωποι μπορεί να νιώθουν ανάγκη για συναισθηματική εγγύτητα αλλά να διώχνουν, την ίδια στιγμή, τους ανθρώπους από κοντά τους.
Νιώθετε υπεύθυνοι για τα συναισθήματα των άλλων
Όταν μεγαλώνεις με έναν γονιό που απαιτεί διαρκώς την προσοχή σου, μαθαίνεις να ρυθμίζεις τη διάθεσή σου, ανάλογα με τη δική του. Στις ενήλικες σχέσεις, οι άνθρωποι αυτοί, αναλαμβάνουν την ευθύνη για τα συναισθήματα των γύρω τους.
Η δυναμική αυτή, αναπαράγεται στις φιλικές, τις ερωτικές, ακόμη και τις επαγγελματικές σχέσεις.
Ο άνθρωπος που μεγάλωσε με μια μητέρα – νάρκισσο, γίνεται ο συναισθηματικός φροντιστής όλων των άλλων, μια κατάσταση που οδηγεί σε εξουθένωση.
Αναγνωρίζοντας και επουλώνοντας τις πληγές
Δεν είναι εύκολο να επουλωθούν τα τραύματα από μια μητέρα – νάρκισσο. Η αναγνώριση των σημαδιών αυτών, είναι καθοριστικής σημασίας για τον απεγκλωβισμό από τον φαύλο κύκλο και τα νοσηρά μοτίβα του παρελθόντος.
Η αναγνώριση δεν είναι πανάκεια, όμως σίγουρα θα σας βοηθήσει να διαχειριστείτε τα όρια και να δείξετε συμπόνοια στον εαυτό σας, καλλιεργώντας τις σχέσεις της ενήλικης ζωής σας.
Η ψυχοθεραπεία ή η συμβουλευτική θα μπορέσουν να σας βοηθήσουν να κατανοήσετε τη ρίζα των προβλημάτων αυτών. Σημαντική είναι επίσης, η αναζήτηση υποστήριξης από ανθρώπους που έχουν βιώσει παρόμοιες καταστάσεις. Προχωρήστε μπροστά με θάρρος.
