Θλίψη σκόρπισε η είδηση του θανάτου του Χρήστου Κυριαζή. Ο γνωστός τραγουδιστής έφυγε από την ζωή σε ηλικία 68 ετών έπειτα από σκληρή μάχη με τον καρκίνο. Το δικό της «αντίο» είπε και η Βάνα Μπάρμπα η οποία μίλησε στην εκπομπή της Κατερίνας Καινούργιου.
Η Βάνα Μπάρμπα σημείωσε χαρακτηριστικά πως «ο Χρήστος είχε απομονωθεί τα τελευταία χρόνια. Είχε δίπλα του μια κυρία σπουδαία, στυλοβάτη στη ζωή του. Την Σοφία που φρόντιζε τα πάντα και νομίζω πως αυτή η γυναίκα χρειάζεται στήριξη αυτή τη στιγμή γιατί είχε αναλάβει όλη του την ζωή».
Τα θερμά συλλυπητήρια αξίζουν σε αυτή την γυναίκα, την Σοφία. Για μένα προσωπικά είναι ένα κομμάτι της ζωής μου που έφυγε οριστικά. Ήταν ένας πολύ μεγάλος συνθέτης, μια μεγάλη προσωπικότητα ο Χρήστος Κυριαζής. Ένα λαμπερό μυαλό, ένας μεγάλος συνθέτης και σπουδαίος άνθρωπος» πρόσθεσε με σπαραγμό η ηθοποιός στην πρωινή εκπομπή της Κατερίνας Καινούργιου στον Alpha. «Αυτή η εποχή όμως καμιά φορά τους ανθρώπους αυτούς τους εξοβελίζει, τους βγάζει έξω και κρατάει ανθρώπους υποδεέστερους και πιο δεύτερους και τρίτους.
Είμαι πάρα πολύ τυχερή που τον γνώρισα».
ην τελευταία του πνοή άφησε τα ξημερώματα, μετά από μάχη με τον καρκίνο, ο δημοφιλής τραγουδιστής Χρήστος Κυριαζής, στα 68 του χρόνια.
Ο Χρήστος Κυριαζής γεννήθηκε το 1953 στον Πειραιά και μεγάλωσε στα Καμίνια. Ο πατέρας του εργαζόταν ως επιπλοποιός και λόγω της οικογενειακής παράδοσης κι εκείνος έμαθε τη τέχνη. Ποτέ όμως δεν έκρυψε την αγάπη του για τη μουσική. Στη διάρκεια της ζωής του το όνομά του συνδέθηκε και με την κατασκευή επίπλων.
Σε ηλικία 12 ετών πήρε μία χειροποίητη κιθάρα κι άρχισε να προσπαθεί μέσα από αυτήν, να μάθει τις νότες. Πέντε χρόνια αργότερα, έπαιζε με ένα μικρό rock συγκρότημα σε καφετέριες και ζαχαροπλαστεία της εποχής.
Δημιουργός και μέλος του Συγκροτήματος «Πρόκες» (1972) και προηγουμένως, των Συγκροτημάτων «Mirabilis Zalapa» και «What a pity». Κατόπιν έφυγε για σπουδές στην Ιταλία. Όταν επέστρεψε, στράφηκε προς τη λαϊκή μουσική.
Ο δίσκος που φέρει τον τίτλο της μεγάλης επιτυχίας του «Μου θυμίζεις τη μάνα μου» (1992) έγινε «πλατινένιος», ξεπερνώντας τις 125.000 αντίτυπα.
