Δεν είχα κανένα σύμπτωμα και μάλιστα την επόμενη ημέρα θα πετούσα για Αμερική. Ευτυχώς η Ρεγγίνα μου ήταν μία χαρά, αλλά εμένα με κράτησαν....
Αλλά είναι τρεις εβδομάδες που λες: “Έχει πάει κάπου αλλού; Θα ζήσω;”, είπε μεταξύ άλλων ο Γιώργος Καραμίχος, στην πρώτη του συνέντευξη, μετά την αποκάλυψη ότι διαγνώστηκε με καρκίνο.
Ο ηθοποιός βρέθηκε καλεσμένος στο «Πρωινό», όπου και περιέγραψε την περιπέτεια με την υγεία του.
«Έγιναν όλα πάρα πολύ γρήγορα. Η επέμβαση έγινε στις 24 Μαρτίου. Πήγα με την κόρη μου για να κάνουμε εξετάσεις. Δεν είχα κανένα σύμπτωμα και μάλιστα την επόμενη ημέρα θα πετούσα για Αμερική. Ευτυχώς η Ρεγγίνα μου ήταν μία χαρά, αλλά εμένα με κράτησαν. Περίμεναν τα πρώτα αποτελέσματα, επειδή όμως η κόρη μου έπρεπε να φύγει, τους ρώτησα αν θα περιμένουμε κι άλλο. Μου είπαν πως θα έρθει ο διευθυντής να μου μιλήσει. Μου είπε ότι βρήκαν έναν όζο στο πνεύμονα, κάτι που δεν υπήρχε πριν από 1,5 χρόνο που είχα κάνει εξετάσεις» είπε αρχικά.
Στην πορεία, ο ηθοποιός τόνισε: «Εγώ ήθελα να φύγω, τους είπα ότι θα κάνω τις εξετάσεις σε έναν μήνα. Τότε κατέβασε τη μάσκα ο διευθυντής και μου είπε ότι με περιμένουν τώρα για αξονική. Μου έκαναν εισαγωγή, ενώ εγώ τους έλεγα ότι πρέπει να φύγω γιατί πετούσα για Αμερική. Μου είπαν ότι είναι δική μου η ζωή αλλά εκείνοι δεν θα το άφηναν. Με έπεισαν. Μετά μπήκα σε έναν αγώνα, μέχρι να βρω γιατρούς κτλ. Έκανα την επέμβαση στο Υγεία, αφαιρέθηκε όλος ο άνω λοβός. Βρέθηκε στην ταχεία βιοψία κακοήθεια, αφαίρεσαν και λεμφαδένες προληπτικά. Ήμουν στην εντατική 2 ημέρες».
Ο Γιώργος Καραμίχος συνέχισε, λέγοντας: «Μετά περιμέναμε τη βιοψία για να δείξει αν θα χρειαστεί χημειοθεραπεία. Μετά από τρεις εβδομάδες βγήκε η βιοψία και έδειξε ότι οι λεμφαδένες είναι καθαροί και ο φλοιός του πνεύμονα ήταν καθαρός. Αυτά είναι τα βασικά γιατί από εκεί θα μπορούσε να πάει παντού. Αλλά είναι τρεις εβδομάδες που λες: “Έχει πάει κάπου αλλού; Θα ζήσω;” Μετά βγήκε ότι ήταν καθαρή, αλλά κάποια λεμφικά έμβολα είχαν φύγει από εκεί, ήταν πολύ κοντά στους λεμφαδένες, το οποίο σημαίνει ότι αν είχα φύγει για Αμερική και ερχόμουν μετά από τρεις εβδομάδες, μπορεί να είχε χτυπήσει λεμφαδένες, μπορεί να ήταν παντού».
