Κάθε χρόνο τέτοια εποχή λέμε πως πρέπει να πάμε στον κτηνίατρο μας για να βάλουμε την αμπούλα. Η γνωστή φράση «πρέπει να προστατέψω το κατοικίδιο σκύλο μου από την λεισμάνια».
Από την άλλη κάποιοι κατοικίδιογονεις ίσως δεν πάρουν τα σωστά μέτρα πρόληψης και φτάσουν στο κτηνιατρείο με κάποια συμπτώματα και καταλήξουμε μετά από εξετάσεις πως ο σκύλος έχει λεισμάνια.
Επειδή είναι μία νόσος η οποία εμφανίζεται συχνά, πάμε μαζί να δούμε πως προκαλείται πως μπορούμε να κάνουμε σωστή πρόληψη, ποια είναι τα συμπτώματα και ποια η θεραπεία.
Η λεισμάνια λοιπόν είναι μία παρασιτική νόσος που οφείλεται σε πρωτόζωο παράσιτο, είναι γνωστή και ως νόσος καλαζάρ.
Τα κατοικίδια ζώα που προσβάλλονται από αυτή τη νόσο είναι οι σκύλοι.
Πώς μεταδίδεται;
Ο σκύλος μας μπορεί να κολλήσει λεϊσμανίαση κατά βάση από το τσίμπημα ενός ειδικού είδους σκνίπας, η οποία έχει μολυνθεί από το παράσιτο.
Ένας άλλος τρόπος μετάδοσης είναι με την μετάγγιση αίματος από μολυσμένο ζώο σε ένα υγιές και βέβαια από τη μητέρα στο έμβρυο μέσω του πλακούντα.
Αυτό το είδος σκνίπας το συναντάμε κυρίως μεταξύ Μαρτίου και Νοεμβρίου και είναι πολύ μικρό σε μέγεθος που δύσκολα μπορούμε να την δούμε. Συνήθως οι ώρες που κυκλοφορεί είναι πρωινές και οι βραδινές, τότε δηλαδή που έχει πέσει η θερμοκρασία.
Η σκνίπα μόλις πλησιάσει το κατοικίδιό μας προσπαθεί να βρει σημεία όπου δεν υπάρχουν τρίχες για να τσιμπήσει και έτσι να μεταδώσει την λεΐσμάνια .
Τα συμπτώματα δεν θα φανούν άμεσα μπορεί να φανούν μετά από ένα μήνα ή μερικά έτη.
Παρακάτω σας παραθέτω κάποια από τα συμπτώματα της λεϊσμανίασης.
Συμπτώματα:
Απώλεια βάρους
Ανορεξία
Διόγκωση των λεμφαδένων
Έντονη απώλεια τριχώματος
Ρινική αιμορραγία
Δυσκολία στην κίνηση
Διάρροια
Καχεξία
Αδυναμία
Μόλις παρατηρήστε ένα από τα παραπάνω συμπτώματα θα πρέπει άμεσα να απευθυνθείτε στον κτηνίατρο. το σημαντικότερο είναι να προλάβουμε οποιαδήποτε νόσο στο αρχικό της στάδιο διότι αν το καθυστερήσουμε μπορεί η ζημιά να είναι μη αναστρέψιμη.
Θεραπεία
Πάμε να δούμε και την θεραπεία της λεϊσμανίασης αν τελικά το κατοικίδιό σας είναι θετικό στην νόσο, θα πρέπει άμεσα να προχωρήσουμε στην θεραπεία. Δυστυχώς η θεραπεία αυτής της νόσου δεν εγγυάται πως θα εξαλείψει εντελώς το νόσημα .
Ο σκύλος σας πάντα θα είναι φορέας της νόσου.
Βέβαια το αποτέλεσμα της θεραπείας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Αρχικά απο το ανοσοποιητικό σύστημα του κατοικίδιου σας, από το χρόνο που καταλάβαμε πως νοσεί και βέβαια από την φαρμακευτική αγωγή που θα του δώσουμε.
Η θεραπεία είναι αρκετά σημαντική διότι αυτό που μας νοιάζει είναι να μειώσουμε τα συμπτώματα προκειμένου να μπορέσει ο σκύλος μας να ζήσει καλά τα επόμενα χρόνια.
Αλλά το πιο σημαντικό απ’ όλα σε αυτά τα νοσήματα είναι η σωστή και έγκαιρη πρόληψη διότι όπως λέει και το ρητό η πρόληψη είναι καλύτερη της θεραπείας.
Αυτό θα το πετύχουμε αν ακολουθούμε τα παρακάτω βήματα.
Θα πρέπει στο σκύλο μας να τοποθετούμε κατά προτίμηση όλο το χρόνο και σε μηνιαία βάση την ειδική αμπούλα.
Επιπρόσθετα δύο φορές το χρόνο να βάζουμε έντομοαπωθητικό κολάρο.
Υπάρχει και ειδικό εμβόλιο. Βέβαια καλό είναι να συμβουλευτούμε τον κτηνίατρο μας. Μπορείτε να στείλετε και σε μένα ώστε να το συζητήσουμε.
Από κει και πέρα καλό είναι να αποφεύγουμε την βόλτα τις ώρες που η σκνίπα Υπάρχει πιο έντονα στο περιβάλλον.
Στο σπίτι καλό είναι να έχουμε σίτες και να χρησιμοποιούμε προϊόντα Σιτρονέλας που βοηθούν ώστε να μην πλησιάσει η σκνίπα, σε περίπτωση που ο σκύλος μας ζει στην αυλή.
Πολύ σημαντική βέβαια είναι η τακτική παρακολούθηση του κατοικίδιου μας από τον κτηνίατρο και η προληπτική εξέταση αίματος δύο φορές το χρόνο για να το αποκλείσουμε την πιθανότητα να έχει μολυνθεί. Ώστε αν έχει μολυνθεί να κάνουμε έγκαιρη διάγνωση.
Η σκνίπα μπορεί να είναι τόσο μικρή που μπορεί να μην μπορούμε να τη δούμε με το μάτι αλλά δεν είναι τόσο επικίνδυνη όσο φαίνεται. Εμείς οφείλουμε να προστατέψουμε τον τετράποδο φίλο μας για Είναι υγιής και χαρούμενος και να ζούμε καλά μαζί του
