Το σκηνικό κάθε χρόνο τέτοια εποχή είναι γνώριμο: ρεπορτάζ για τη Μύκονο και τις τιμές στα κλασσικά μέρη (Nammos, Rakkan και ό,τι άλλο ανοίγει εκεί), επικριτικός λόγος για το ύψος της συμμετοχής και μετά σιωπή για να μπουν στην αρένα λιοντάρια και μονομάχοι που θα λένε «είναι πρόκληση τέτοια πράγματα στην Ελλάδα του σήμερα» και «ντροπή του τάδε που το κάνει». Ο Αντώνης Ρέμος είναι κάθε καλοκαίρι στην ατζέντα, αλλά φέτος μπήκε στο καλεντάρι και η συναυλία του Ρουβά.
Κι αφού χύσαμε φαιά ουσία για το κοστολόγιο στο Nammos και τη συναυλία του Ρέμου με τους Gipsy Kings, σειρά παίρνει ο Σάκης και το Rakkan. Στο ρεπορτάζ του Στέφανου Κωνσταντινίδη για την εφημερίδα Freddo, το οποίο παρουσίασε και στην εκπομπή Με το Καλημέρα της Λαμπίρη, βλέπουμε ότι τα μπροστινά τραπέζια για τη συναυλία του Ρουβά θα έχουν ελάχιστη κατανάλωση 8.000 ευρώ και θα είναι 8 τραπέζια των 12 ατόμων. Καμιά εκατοστή χοντρικά. Η β ζώνη είναι στα 7.000, μετά έρχεται η γ' ζώνη με 5.000 ευρώ και φτάνουμε στην 8η ζώνη που η κατανάλωση κατ΄άτομο είναι στα 40 ευρώ, ενώ θα υπάρχει και χώρος για όρθιους με 30 ευρώ.
Σε κάθε ζώνη το μενού θα μεταλλάσσεται σε ποσότητα και ποιότητα, αφού στην πρώτη ζώνη θα υπάρχουν δύο Armand de Brignac Brut Golf Magnum & μία βότκα Stoli Elit Magnum.
Προφανώς οι τιμές είναι δυσθεώρητες, αλλά πρώτον είναι για την πρώτη ζώνη και δεύτερον η γκρίνια πάντα προέρχεται από αυτούς που θα ήθελαν να πάνε στη συναυλία του Ρουβά ή όποιου άλλου και δεν μπορούν.
Αλλά το πρόβλημα δεν βρίσκεται στην οριοθέτηση τους. Στην ελεύθερη αγορά ο καθένας βάζει ό,τι τιμή θέλει, εφόσον βρίσκεται και εντός νομικών ορίων, και αν ξεπουλάει, δεν πρόκειται να την κατεβάσει με τίποτα. Η εστίαση γίνεται λάθος, γιατί μιλάμε για τη Μύκονο που φιλοξενεί Άραβες, Ρώσους, Τούρκους με 5ψήφιες και 6ψήφιες αποδοχές κάθε μήνα στην χειρότερη, οπότε στην τελική καλά κάνει και τους τα παίρνει και τα φέρνει στην ελληνική αγορά.
Πρόβλημα θα υπάρχει αν αυτές οι επιχειρήσεις δεν είναι τυπικές και σωστές απέναντι στις υποχρεώσεις τους προς το κράτος ή αλλού. Πρόβλημα είναι αν θέλετε το γεγονός ότι η Μύκονος γεμίζει τα τελευταία μόνο από τις τρεις εθνικότητες που αναφέρθηκαν και δείχνει να αδιαφορεί πλήρως για τους ντόπιους.
Όπως έγραψε και σε ένα κείμενο του πέρσι ο Πέτρος Κωστόπουλος στο toratora.gr: «Όμως η κρίση είχε δύο αποτελέσματα: πρώτον οι Έλληνες εξαφανίστηκαν και δεύτερον οι τιμές ΠΑΝΤΟΥ εξακοντίθστηκαν στα ύψη. Αφού είναι γελοία αυτά που σου ζητούν να πληρώσεις και στα πιο φθηνά μέρη. Ο λόγος απλός. Το νησί έχει κατακλυστεί από πλούσιους ξένους, έπαψε να είναι κομμάτι της ελληνικής οικονομίας και μετράει ως διεθνής προορισμός τύπου Μονακό, St. Tropez, Ίμπιζα ή St. Barts. Οι τιμές είναι εξωφρενικές. Τριπλάσιες ως πενταπλάσιες για τα ίδια πράγματα, από οποιοδήποτε άλλο νησί. Έχουμε και την παγκόσμια μόδα που έχει καταφτάσει, να σου ζητάνε ενάμιση ως πέντε χιλιάρικα κατανάλωση για να κάτσεις σε τραπέζι!!! Αφού υπάρχουν μαλάκες που τα δίνουν, καλά κάνουν και οι μαγαζάτορες. Βγάλτην όρθιος σου λέει, κι ας είναι αυτό το μέρος που κάποτε σε κυνηγούσαν με το δίκαννο για να πιεις τρία ποτά. Και λεφτά να έχεις, κάποιες φορές είναι γελοίο να τα δώσεις».
