Η σχέση της μητέρας και της κόρης είναι ιδιαίτερη. Μπορεί να γίνεται περίπλοκη, κάποιες φορές να είναι θυελλώδης και άλλες φορές τρυφερή.
Ενδόμυχα κάθε μητέρα προβάλει τον εαυτό της στο πρόσωπο της κόρης της, προσδοκώντας να αποτρέψει το παιδί της να κάνει τα ίδια λάθη με εκείνη, να πραγματοποιήσει τα όνειρα της ή ακόμα και να είναι αντάξια των δικών της επιτυχιών.
Η σχέση μητέρας – κόρης μπορεί να έχει και συγκρούσεις. Αν και η μητέρα επιθυμεί να κληροδοτήσει στην κόρη της τα καλά κι όχι τα κακά, αυτό μπορεί να οδηγήσει την κόρη να νιώσει πίεση για να κερδίσει την αποδοχή της μητέρας της.
Η μητέρα θα πρέπει να δει την κόρη της ως μία ανεξάρτητη οντότητα και πάνω σε αυτό να καλλιεργήσει τη σχέση τους.
Η σχέση μητέρας και κόρης σε ορισμένες περιπτώσεις χαρακτηρίζεται και από ανταγωνισμό, συνήθως στην περίοδο της εφηβείας. Η κόρη στην εφηβεία προσπαθεί να αποτινάξει την εξουσία της μητέρας της προκειμένου να αυτονομηθεί, ενώ η μητέρα παρατηρεί πως όσο η κόρη μεγαλώνει, μεγαλώνει κι εκείνη και βλέπει τη νιότη και τη φρεσκάδα να φεύγει – πρόκεται για το λεγόμενο ναρκισσιστικό πλήγμα.
